ZESPÓŁ BOLESNEGO BARKU LECZENIE, OBJAWY, PRZYCZYNY
Staw barkowy jest stawem składającym się tak naprawdę z trzech stawów. Są to stawy: ramienno-łopatkowy, barkowo-obojczykowy oraz mostkowo-obojczykowy. Łączą one struktury zgodne ze swą nazwą. Dodatkowo, do stawu barkowego zaliczane jest połączenie umożliwiające swobodny ruch łopatki po tylnej ścianie klatki piersiowej. Tak rozbudowany kompleks wraz z otaczającymi mięśniami tworzy skomplikowany staw, mający największą ruchomość ze wszystkich stawów naszego organizmu.
Niestety, skomplikowana budowa oraz niezwykle częste wykorzystanie w życiu codziennym narażają staw na przeciążenia i uszkodzenia. Sytuacja ta dotyczy najczęściej dwóch grup. Pierwszą z nich są osoby starsze, u których w wyniku zmiany ogólnej sylwetki dochodzi również do zmian w biomechanice oraz skrócenia więzadeł barku. Kolejną grupą są osoby aktywne fizycznie, zwłaszcza po 40 roku życia. U takich osób z kolei najczęściej dochodzi do mikrourazów, które nie leczą się tak szybko z uwagi na zwolnioną już regenerację.
Źródłem bólu mogą być mięśnie, ścięgna, więzadła, zmiany zwyrodnieniowe stawu czy też stan zapalny kaletki podbarkowej. Najczęstszą przypadłością jest zapalenie stożka rotatorów, czyli grupy mięśni łączących łopatkę z kością ramienną (nadgrzebieniowy, podgrzebieniowy, podłopatkowy, obły mniejszy). W wyniku nadmiernych ruchów, dźwigania dużych ciężarów, częstego powtarzania pewnej sekwencji ruchów - dochodzi do przeciążenia mięśni i powstania mikrourazów. Innym mechanizmem urazu może być sport wymagający rzutów ręką zza głowy jak piłka ręczna lub rzut oszczepem. Równie częstymi przyczynami bólu barku są uszkodzenie ścięgna mięśnia dwugłowego, zaburzenia ruchu łopatki lub obojczyka jako wynik długiego unieruchomienia.
Wymienione sytuacje prowadzą do powstawania bólu, który z czasem może się nasilać aż do stopnia uniemożliwiającego jakikolwiek ruch ręką. To z kolei może spowodować trwałe zaburzenia ruchu tkanek między sobą, powodujące dalsze zwiększanie odczuć bólowych oraz wymagające interwencji chirurgicznej.
Typowymi objawami zespołu bolesnego barku jest ból pojawiający się podczas unoszenia rąk oraz ruchy ręką za plecy w połączeniu z rotacją (jak do zapięcia stanika). Ból może lokalizować się w samym barku, lecz może być również odczuwalny w okolicy łopatki lub połączenia mostka z obojczykiem. Może również promieniować do karku, głowy lub wzdłuż ramienia do łokcia. Bólowi towarzyszy zaburzenie ruchomości, czasem uniemożliwiające wykonywanie podstawowych czynności jak mycie zębów, jedzenie, ubieranie się.
TERAPIA MANUALNA | FALA UDERZENIOWA | KINESIOTAPING
Warunkiem skutecznego leczenia jest prawidłowa diagnostyka. Zbierany jest wywiad oraz przeprowadzane szczegółowe badanie kliniczne. Ma to na celu ustalenie przyczyny bólu oraz jakie jest pierwotne zaburzenie powodujące problem z barkiem. Czasami konieczne jest poszerzenie diagnostyki o badanie obrazowe takie jak RTG lub USG.
Podstawową metodą leczenia jest terapia manualna pozwalająca zmniejszyć napięcie przeciążonych struktur oraz przywrócić prawidłowy ślizg tkanek miękkich otaczających staw. Terapia manualna ma również zastosowanie w korekcji wad postawy, przez co może okazać się niezbędna w celu całkowitego usunięcia dolegliwości.
Wspomaganiem w terapii manualnej jest fala uderzeniowa, dzięki której możliwe jest przyspieszenie regeneracji tkanek czy zmniejszenie napięcia mięśni.
Jako uzupełnienie pomiędzy spotkaniami z terapeutą doskonale sprawdza się także kinesiotaping, pozwalający utrwalić efekty terapii i przynoszący ulgę w bólu podczas codziennych zajęć.