URAZ ŚCIĘGNA ACHILLESA I JEGO LECZENIE

KOGO NAJCZĘŚCIEJ SPOTYKA URAZ ŚCIĘGNA ACHILLESA

Ścięgno Achillesa, czyli ścięgno piętowe (tendo calcaneus) jest największym oraz najsilniejszym ścięgnem ludzkiego organizmu. Do jego zerwania potrzebna jest siła aż 400 kg. Przy udziale ścięgna Achillesa mięśnie łydki (mięsień brzuchaty i mięsień płaszczkowaty) przyczepiają się do guza kości piętowej. Pozwala to na zgięcie podeszwowe stopy oraz oderwanie jej od podłoża dzięki sile mięśnia trójgłowego łydki.

Pomimo dużej wytrzymałości ścięgna Achillesa coraz częściej dochodzi do jego uszkodzeń. Dotyczy to najczęściej sportowców (72% wszystkich uszkodzeń ścięgna), którzy narażają je na częste przeciążenia oraz mikrourazy. Jednak uraz ten występuje również u ludzi nie uprawiających sportu lub uprawiających go rekreacyjnie.

POWODY USZKODZEŃ I URAZÓW ŚCIĘGNA ACHILLESA

Zarówno u sportowców jak i amatorów uszkodzenia ścięgna Achillesa spowodowane są podobnymi czynnikami wewnętrznymi, takimi jak:

  • niestabilność stawu skokowego;
  • płaskostopie, koślawość lub szpotawość stopy;
  • ograniczenie zakresu ruchu w stawie skokowym;
  • osłabienie i przykurcz mięśni okołostawowych;
  • zaburzenie długości kończyn;
  • wadliwa biomechanika chodu;
  • choroby naczyniowe zmniejszające ukrwienie ścięgna;
  • nieleczone stany zapalne tkanek okołostawowych;
  • wiek – po 40 roku życia urazy zachodzą dużo częściej;
  • choroby powodujące zmiany w ścięgnie – toczeń trzewny, reumatoidalne zapalenie stawów, dna moczanowa, cukrzyca, nadczynność tarczycy, gruczolaki przysadki mózgowej;

oraz czynnikami zewnętrznymi, do których należą:

  • nadmierny i niewłaściwy trening – np. bieganie po twardym, niepochłaniającym energii podłożu, wbieganie pod wzniesienia powodujące nadmierne zgięcie grzbietowe stopy, bez wcześniejszego przygotowania - przeciążają ścięgno;
  • noszenie niewygodnego i zbyt małego obuwia o nieelastycznej podeszwie bez stabilizacji pięty;
  • nagła zmiana aktywności;
  • charakter uprawianego sportu – do uszkodzeń ścięgna Achillesa dochodzi najczęściej podczas rekreacyjnego czy też zawodowego uprawiania narciarstwa, piłki nożnej, lekkoatletyki, koszykówki, siatkówki.

Wszystkie powyższe czynniki prowadzą do powstawania mikrourazów, które czasem niezauważone, mogą trwać kilka miesięcy, a nawet lat. Konsekwencją tego są zmiany degeneracyjne prowadzące do znacznego upośledzenia funkcji ścięgna oraz tak zwanego „urazu z przeciążenia”, który rozpoczyna się stanem zapalnym, a może doprowadzić do zerwania ścięgna Achillesa nawet przy małym obciążeniu. Najczęstszymi schorzeniami i urazami ścięgna są: zapalenie kaletki głębokiej, zapalenie ścięgna, częściowe zerwanie i całkowite zerwanie ścięgna piętowego.

OBJAWY KONTUZJI ŚCIĘGNA ACHILLESA

Objawy zapalenia ścięgna Achillesa są różne w zależności od lokalizacji oraz stopnia zmian zapalnych. Charakterystyczne jednak są ból w okolicy pięty lub mięśni łydki - najczęściej występujący po wysiłku fizycznym, maksymalnym zgięciu grzbietowym stopy. Ból lokalizujący się na przebiegu ścięgna (szczególnie po jego przyśrodkowej stronie), a także wyczuwalne zgrubienie oraz trzeszczenie.

SKUTECZNE LECZENIE ŚCIĘGNA ACHILLESA | FALA UDERZENIOWA

Głównym celem postępowania leczniczego jest jak najszybsze przywrócenie pełnej sprawności uszkodzonego ścięgna. Niezależnie od rodzaju uszkodzenia należy możliwie szybko wdrożyć rehabilitację. Tylko wtedy uzyskamy właściwą wytrzymałość i funkcjonalność ścięgna Achillesa, niezbędne do prawidłowej mechaniki stopy, a tym samym chodu. Bardzo pomocnym zabiegiem jest terapia falą uderzeniową pozwalająca poprawić lokalną cyrkulację krwi, stymulować wzrost ilości kolagenu, przyspieszając tym samym regenerację i zmniejszając stan zapalny. Działaj kompleksowo, łącząc ze sobą dostępne metody leczenia dla szybkiego powrotu do sprawności po urazie ścięgna Achillesa.

Przeczytaj także: