FALA UDERZENIOWA NA CHOROBY KOLANA
Kolano jest strukturą, która przenosi ogromne obciążenia w ludzkim organizmie, ma dużą ruchomość oraz nietypową budowę. To wszystko sprawia, iż często dochodzi do urazów samego stawu kolanowego jak i tkanek go otaczających. Do najczęstszych jednostek chorobowych należą kolano skoczka i kolano biegacza.
Kolano skoczka jest to uszkodzenie więzadła właściwego rzepki. Więzadło to rozciąga się między rzepką, będąc przedłużeniem mięśnia czworogłowego, a guzowatością kości piszczelowej. W wyniku nadmiernych obciążeń dochodzi do mikrourazów, które sumując się dają objawy bólowe tuż poniżej rzepki. Nieleczone mogą prowadzić nawet do zerwania więzadła. Dolegliwość dotyczy często sportowców wykonujących skoki jak siatkarze, koszykarze a także biegacze. Mikrourazy powstają podczas fazy lądowania gdzie dochodzi do równoczesnego wydłużenia i skurczu mięśnia (praca ekscentryczna).
Choroba ma 4 stopnie zaawansowania:
Kolano biegacza jest dysfunkcją pasma biodrowo-piszczelowego występującą często u biegaczy właśnie. Pasmo to jest to długą strukturą rozpiętą miedzy mięśniem napinaczem powięzi szerokiej i mięśniem pośladkowym wielkim a kością piszczelową. W wyniku zaburzeń biomechaniki ruchu dochodzi do jej przeciążenia i uszkodzenia.
Dzieje się tak gdy wymienione mięśnie, wbrew swej pierwotnej funkcji, muszą być głównymi stabilizatorami miednicy. Dochodzi wtedy do ich nadmiernego napięcia, co w rezultacie prowadzi do wzmożonych napięć w tkankach miękkich kolana obrazujących się bólem tego stawu.
Przyczyna takiego stanu rzeczy może być zła technika biegania, a mianowicie bieganie na piętę, kiedy to dochodzi do rotacji całej kończyny dolnej, zaburzonej amortyzacji a w rezultacie przeciążenia stawów skokowych, kolanowych, biodrowych oraz kręgosłupa. Typowym objawem kolana biegacza jest ból lokalizujący się po przednio-bocznej stronie stawu kolanowego. Najczęściej pojawia się po przebiegnięciu pewnego dystansu, zbiegów ze wzniesienia lub gwałtownym zatrzymaniu.
W obu przypadkach wykorzystujemy falę uderzeniową jako znakomite narzędzie przyspieszające naszą prace i powrót do zdrowia. Pozwala ona zmniejszyć napięcie w tkankach, które w wyniku nadmiernych pobudzeń zareagowały wzmożonym napięciem.
Praca z falą uderzeniową przyspiesza również zmniejszanie stanu zapalnego poprzez stymulację komórek do uwolnienia niechcianych metabolitów oraz odprowadzenie ich przez pobudzony układ krwionośny oraz limfatyczny. Jednak w wyniku przeciążeń zaburzeniom uległy na pewno również odległe tkanki i stawy w całej kończynie i kręgosłupie co skutkuje koniecznością zbadania i terapii również tych struktur.
W leczeniu obu dysfunkcji najważniejsza jest prewencja zarówno powstawania jak i pogłębiania urazu. Dlatego też istotna jest praca nad poprawą biomechaniki ruchu. Należy zadbać o prawidłowe napięcie mięśni i tkanek okołostawowych.
W przypadku kolana skoczka główną uwagę zwracamy na mięsień czworogłowy którego kontynuacją jest więzadło rzepki, natomiast w przypadku kolana biegacza przywracamy napięcie pasma biodrowo-piszczelowego oraz mięśni napinacza powięzi szerokiej oraz pośladkowego wielkiego. Działania te pozwalają na zmniejszenie napięć wokół stawu poprzez co możliwa jest praca nad pozostałymi tkankami okołostawowymi, które uległy nadmiernej eksploatacji.
Przeczytaj również artykuł FALA UDERZENIOWA W MEDYCYNIE SPORTOWEJ